දරා ගන්නට හැකිද මෙතරම්
කියා ඉර හඳ වුව ද වැළපෙයි
දනා නිදොසින් කල් ගෙවන බිම
මරා හෝ හිරගෙට ම යවතෙයි
මෙවන් විපතක් බලා දෙරණක
ගහ කොළට කවි ලියනු හැකිවෙද
කඩා පෑනේ තුඩග විසි කොට
හඬා වැළපෙමි මම ද තනි ව ම
සුදුස්සන් හට සුදුසු තැන නැත
ධනය බලයට සැවොම යට වෙත
මිලට ගත හැක සුදුසුකම් වුව
වියත, මිණි වුව යට ගැහෙන හැඩ
යුක්තියේ යුවතිය ද හඬමින
ඇගේ හඬ හැර වෙන හඬක් ඇත
තීන්දුව ලියවෙන පැහැන අස
දැහැන බිඳලන වෙඩි හඬක් ඇත
අසිරිමත් යයි වනන නෙකයුර
බිමෙහි කඳුළින් ලෙයින් නැඟෙමින
අපේ හද තුළ පෙරළි පෙරළී
නැඟෙයි වැළපෙයි යුක්තියේ හඬ
No comments:
Post a Comment