Monday, October 8, 2012

සඳෙන් අහසට

අහසේ වලාකුළු දැලින් කොණ්ඩා ගොතා හැඩ රුවින්
පුංචි ම පුංචි තරු ද ගෙන කියඹු රොද සරසමින්
දෑත් විහිදා තදින මා වැළඳ ගෙන තොසින්
ගෙවූ කල වියැක ගොස් සිහිනයක් ඈ ලෙදින්
සඳ උකුල සා පැටවු අමතක ව ගිය බැවින්
අහස, නන්නාඳුනන රිය තොටක බැස ගොහින්

1 comment:

  1. කවි හැම එකක්ම ලස්සණයි...

    ReplyDelete