වෙඩ්ඩාගේ 'අත්තම්මා' සහ රත්න ශ්‍රීයන්ගේ 'මවු නැති මවු බිම' කියවා

හඬා වැටෙ යි උදෑසන..
ගල් ගිල්ලා වගේ සිටි යි උසට උස ගොඩනැඟිලි
මා වටා පිරී ඇති මේ පයින් ගස් කුමට ද
කුඩා කල සැරසූ අඹ දඹ නාරං ම මිස
කුමට ද මේ ඇල්සේෂන්  බලු තඩියන්

ගෙදර ගොම ගෑ පොළොව වැතිර නාටු වල්ගය වනන
බින්දුවා තරං අගේද උන්

මිය ගිය තැන්වලින් නැඟ නැඟ නැඟ එන්න
ජීවිතේ බග තරුව වී අහස සරහන්න
මල් මකරන්ද මැද ජීවිතේ තෙත් වන්න
මගේ ගම නෑයනේ මා සොයා ගෙන එන්න

මේ කඳු ෆයිල් මිටි වීසි කර දමමි මඟ
මල් මුහුලසක් වී මතකය ම ආ සඳ
කන්කලු ය බක් මහේ කුරවි ගී රාවය
රතු පාට හිනාවෙන තුරු වසත් සමය ම