හමු නොවිණි ඇය මට
මල් පිරුණු උද්‍යානයක
නිල දිය කඳුරු පිරි නිම්නයක
තුරු ලතා වෙළා ගත් සුවඳැති සානුවක
වැඩ මුර අවසන් වන පැයෙක
හයිලෙවල් පාරේ ඇදුණ
අතුරු සිදුරු නැති මිනිස් ගුලියක
දහදිය ගඟුල් උනන
හුස්ම හිරවෙන බසයක
බිම බලා ගෙන සීරුවට උන්
දහදිය වෙහෙස පාට ගෑ
පොඩි ව ගිය භාව චිත්‍රයක් මෙන්
සාරියක් තුළ සිර වී උන්
දුටිමි මම ඇය පළමු වර
හද ගැස්ම නැවතුණු බව දැනී මෙන්
හෝන් ගසන්ට විය රිය පෙළ ම තරගෙට
විදුලි රැහැන් මත නැවතී උන්
කපුටු පවුල් එක් ව
තටු ගසන්ට වූහ හිටිවන ම
විදුලි පහනක් ඉඟි මරන්ට විය
සිය එළිය නිවමින් දල්වමින්
තුරු අතරින් තෙරප තෙරප
නිදහස් වූ සඳක්
අරණ ඉස්මත්තට නැඟෙන්නා මෙන්
දුවිලි වලා පිස දමමින්
මා නෙතු අග ගිලී
පායා ආවාය ඈ
No comments:
Post a Comment